
دامن چیست؟ اگر شما تازه وارد حوزه کامپیوتر شدهاید یا قصد دارید وبسایت خود را ایجاد کنید، آشنایی با آن یک گام حیاتی است.
بدون اصطلاحات پیچیده، ما یک راهنمای برای مبتدیان آماده کردهایم که به طور مفصل تعریف نام دامنه و نحوه کار آن را به طریقی جامع از زبانی ساده و با مثالهای زنده توضیح میدهد. ادامه بخوانید!

Table of Contents
دامن چیست؟
به طور ساده، میتوانید اینترنت را به عنوان یک شهر تصور کنید، هر وبسایت یک خانه در آن دارد و نام دامنه آدرس آن خانه است. تا زمانی که یک آدرس وجود داشته باشد، میهمانها میتوانند به راحتی بازدید کنند.
در ابتدا، افراد یک شناسه منحصر به فرد، که به عنوان یک آدرس IP شناخته میشود، به هر میزبان متصل به شبکه اختصاص دادند تا بتوانند بین یک دریای بزرگ از کامپیوترها یا کاربران تمایز ایجاد کنند. با این حال، از آنجا که آدرسهای IP از اعداد تصادفی مانند 19.98.7.188 تشکیل شدهاند، برای افراد بسیار ناخوشایند بودند – تصور کنید چقدر سخت است که تمام شمارههای تلفن دوستان خود را به خاطر بسپارید. برای حل این مسئله، سیستم نام دامنه، همچنین به عنوان DNS شناخته میشود، توسعه یافت.
یک دامنه اینترنتی از حروف، اعداد و سایر نمادهای معمول تشکیل شده است.
🔥اینجا چند مثال معمولی هستند:
・xvpn.io
・google.com
・سایت apple.com
・1337x.to
نسبت به آدرسهای IP که تنها از اعداد تشکیل شدهاند، این نوع ترکیبها، که به ترتیب یا فرمت خاصی ترتیب داده شدهاند، منظمتر و آسانتر برای یادآوری و استفاده هستند. کاربران تنها نیاز دارند تا دامنه را در مرورگر خود وارد کرده و به راحتی به وبسایت مربوطه دسترسی پیدا کنند.
البته، در استفاده عملی، هر دو آدرس IP و نام دامنه همزمان و یک به یک وجود دارند – هر دو نماینده یک میزبان هستند.
ساختار یک نام دامنه
همانطور که گفته شد، یک دامنه مانند آدرس خانه شماست. همانطور که یک آدرس کامل شامل آدرس خیابان، شهر، ایالت و کد پستی است، یک نام دامنه ساختار منحصر به فرد خود را دارد. “پستچی” اینترنت از این ساختار برای هدایت شما به صورت دقیق به وب سایت صحیح استفاده می کند.
بطور کلی، یک دامنه از 3 بخش تشکیل شده است، از چپ به راست: دامنه سطح سوم، دامنه سطح دوم و دامنه سطح بالا که توسط نماد “.” جدا شدهاند.

دامنه سطح بالا (TLD)
دامنه سطح بالا بخش نهایی نام دامنه است، بنابراین اغلب به عنوان پسوند دامنه شناخته میشود. این بخش “.com” در “www.example.com.” است.
TLDها بر اساس استفادهی آنها به 3 نوع تقسیم میشوند.
دامنه سطح بالای عمومی (gTLD)
این TLD ها بیشترین رایج بوده و هیچ محدودیت خاصی ندارند، به این معنی که هر فرد یا شرکتی میتواند یکی از آنها را ثبت کند.
🔥مثالهای متداول:
.com: پرطرفدارترین دامنه سطح بالا، بدون هیچ استثنا.
.org: معمولاً برای سازمانهای غیرانتفاعی استفاده میشود، فقط پس از “com” قرار دارد.
.net: بهترین جایگزین برای “.com”، مناسب برای هر صنعتی.
دامنه سطح بالای کد کشور (ccTLD)
این TLD ها بر اساس کدهای کشوری است و به عنوان شناسه های یک کشور یا منطقه عمل می کنند. هدف آنها نشان دادن این است که یک وب سایت جهانی یا محلی است و کمک به کسب و کارها در گسترش عملیات جهانی خود می کنند.
🔥مثالهای متداول:
.us: ایالات متحده.
.uk: پادشاهی متحده.
.cn: چین.
.de: آلمان.
برخلاف gTLDها، ccTLDها معمولاً دارای محدودیتهای جغرافیایی هستند و اغلب نیاز به اقامت محلی یا داشتن یک کسب و کار مستقر در منطقه برای ثبت یک دامنه دارند.
دامنه سطح بالای حمایت شده (sTLD)
این دامنهها کمتر معمول و اهداف خاصی دارند. آنها توسط موجودیتهای مجاز برای سازمانها، اجتماعات یا صنایع خاص تعیین شدهاند. میتوانید آنها را به عنوان محلههای کوچک در شهر برای گروههای خاص تصور کنید، که فقط برای افرادی قابل دسترسی هستند که شرایط را برآورده میکنند.
🔥مثالهای متداول:
.edu: مانند یک منطقه دانشگاهی برای دانشگاهها و کالجها، تنها برای موسسات آموزش عالی باز است.
.gov: یک بلوک اختصاصی برای دستگاههای دولتی است که محدود به وبسایتهای دولتی آمریکا است.
.mil: مشابه یک پایگاه نظامی، به صورت انحصاری برای نیروهای مرتبط با نظامی و سازمانها استفاده میشود.
.موزه: یک منطقه نمایشگاه اختصاصی برای موزه ها، تنها قابل استفاده توسط موزه های واقعی.
دامنه سطح دوم (SLD)
سطح دومین ثانویه بخش برجستهتری از ساختار دامنه است، که اغلب مستقیماً پس از نام یا برند شرکت نامگذاری میشود، مانند .google، .steam و .Netflix. مشابه “نام یک خیابان”، این بخش هویت اصلی وبسایت را تعریف میکند و آن را برای مردم قابل تشخیص و قابل یادآوریتر میکند. این بخش “.example” در “www.example.com” است.
از آنجا که SLD اغلب کلید هویت و شخصیت یک وبسایت است، بسیاری از شرکتها و افراد برای اطمینان از اینکه این بخش به سادگی و آسانی قابل انتشار است، تلاش زیادی میکنند.
سطح سوم دامنه (زیر دامنه)
قبل از رسیدن به مقصد خاص، دامنه سطح دوم اغلب توسط دامنه سطح سوم، همچنین به عنوان زیردامنهها شناخته میشود، بیشتر تقسیم میشود. میتوانید آنها را به عنوان شمارههای اتاق مختلف در یک ساختمان آپارتمان یا بخشهای مختلف در یک شرکت تصور کنید.
در “www.example.com”، “www” در واقع یک زیردامنه است که نشان می دهد وب سایت مثال بخشی از وب جهانی است. با این حال، با گذر زمان، “www” دیگر اهمیت زیادی ندارد و بسیاری از وب سایت ها شروع به ترک آن کرده اند و از “example.com” به صورت مستقیم برای ساده سازی فرآیند دسترسی کاربر استفاده می کنند.
البته، علاوه بر “www”، بسیاری از وبسایتها از زیردامنهها برای سازماندهی محتوا به صفحات عملکردی مختلف استفاده میکنند.
🔥اینجا چند مثال هستند:
blog.example.com: “blog” نشان می دهد که این صفحه بخش وبسایت بلاگ است.
support.example.com: “پشتیبانی” نشان می دهد که این صفحه برای پشتیبانی فنی یا خدمات مشتری است.
shop.example.com: “فروشگاه” به فروشگاه آنلاین وبسایت اشاره دارد.
با استفاده موثر از زیر دامنه ها، مالکان وب سایت می توانند محتوای آنلاین خود را به طور کارآمد نمایش دهند و سازماندهی کنند، سازگاری برند را افزایش دهند و تجربه کاربر را بهبود بخشند.
بیشتر برای به اشتراک گذاشتن: نامهای دامنه جالب
از آنجا که نامهای دامنه نمایانگر یک برند هستند، کسبوکارها و افراد اغلب از ساختار یک دامنه استفاده میکنند تا خلاقیت و فرهنگ برند خود را نشان دهند، توجه جلب کنند یا حافظه کاربران را تقویت کنند.
یکی از مثالهای کلاسیکترین، Delicious است، یک وبسایت مدیریت نشانها. این وبسایت با هوشمندی از ساختار دامنه استفاده کرده و دامنه خود را به “del.icio.us” تنظیم کرده است، که باعث ایجاد لطیفی میشود که به “خوشمزه” تلفظ میشود.
به همین دلیل، برخی از دامنههای بالادستی کد کشوری ویژه، ابزاری برای شرکتها برای نمایش خلاقیت شان شدهاند. به عنوان مثال، “.io” (قلمرو اقیانوس هند بریتانیا) و “.ai” (آنگویلا) اغلب توسط شرکتهای فناوری به دلیل ارتباط آنها با حوزههای فناوری پیشرفته و هوش مصنوعی استفاده میشوند. به عنوان مثال، یک شرکت تولید محصولات هوش مصنوعی ممکن است یک دامنه خلاقانه مانند “best.ai” یا “smart.ai” را انتخاب کند.
دامنه چگونه کار می کند؟
همانطور که قبلاً اشاره کردیم، آدرسهای IP و نامهای دامنه همزیستی دارند و هر دو نماینده همان میزبان هستند. در حالی که دامنهها برای انسانها به یادآوری آسانتر هستند، اما کامپیوترها نمیتوانند آنها را درک کنند. پس چگونه کاربر پس از وارد کردن یک نام دامنه در مرورگر، به یک صفحه وب هدایت میشود؟ اینجاست که سیستم نامگذاری دامنه (DNS) نقش حیاتی ایفا میکند.
در عمل، DNS نامهای دامنه را به آدرسهای IP متناظر آنها تبدیل میکند، اطمینان حاصل میکند که درخواستهای داده به صورت دقیق به سرور مقصد میرسند. این باعث میشود دسترسی به منابع شبکه راحتتر و کارآمدتر شود.
💡با کمک DNS، فرآیند نام دامنه به شرح زیر انجام میشود:
・وارد کردن یک دامنه: وقتی می خواهید یک صفحه وب را باز کنید، باید دامنه را در مرورگر خود وارد کنید. می توانید فرآیند را مانند خواستن تماس با یک دوست تصور کنید.
・فرآیند پرس و جو: پس از دریافت درخواست شما، مرورگر یک پرس و جوی DNS را در سراسر یک شبکه جهانی از سرورها آغاز میکند. DNS مانند یک دفترچه تلفن عمل میکند و به شما امکان میدهد تا با استفاده از یک دامنه، آدرس IP متناظر را پیدا کنید.
・یافتن آدرس: به دلیل تعداد بسیار زیادی از نامها در “دفتر تلفن”، پرس و جوی DNS معمولاً نمیتواند به طور مستقیم پاسخ را پیدا کند. این به صورتی است که از طریق چندین سرور عبور میکند که شامل سرورهای DNS محلی، سرورهای ریشه DNS، سرورهای TLD و سرورهای DNS اختیاری میشود و در نهایت آدرس IP صحیح را پیدا میکند.
・اتصال به سرور: یک بار آدرس IP پیدا شود، DNS آن را به مرورگر شما بازمیگرداند، این امکان را به شما میدهد که به طور موثر “شماره تلفن” را گرفته و به سرور در آن آدرس متصل شوید.
・بارگذاری صفحه وب: پس از برقراری اتصال، سرور وبسایت دادههای مربوط به صفحه وب را به مرورگر شما ارسال میکند. اکنون میتوانید به آزادی تمام محتوای صفحه وب را مرور کنید.
دامنه در مقابل URL، چه تفاوتی دارند؟
در حال حاضر، شما میدانید که دامنه چیست، اما ممکن است سوال جدیدی داشته باشید – چه تفاوتی بین آدرس وبسایت که مردم آن را به عنوان یک URL میشناسند و یک نام دامنه وجود دارد؟
به زبان ساده، یک دامنه نام وبسایت است و یک URL آدرس کاملی است که برای مستقیم رفتن به یک صفحه خاص در آن سایت نیاز است. این مانند نیاز به رفتن به یک کافه در داخل یک مرکز خرید است – دانستن مکان مرکز خرید یک چیز است، اما پیدا کردن مکان دقیق کافه در داخل مرکز خرید چیز دیگری است.
💡 به طور معمول، یک URL از اجزای زیر تشکیل شده است:
پروتکل – این پروتکل اینترنت است، مانند HTTPS یا HTTP، که تعیین میکند چگونه مرورگر به سرور متصل میشود. این مانند تصمیم گیری است که آیا شما قصد پیاده روی یا رانندگی به کافه را دارید.
نام دامنه – این نام وبسایت است، تقریباً مانند آدرس یک مرکز خرید، که به شما میگوید کجا بروید.
مسیر – این مکان خاص یک صفحه در وبسایت است، مشابه این است که بیدار باشید که کافه در کدام طبقه و واحد مرکز خرید است.

به طور خلاصه، یک نام دامنه در واقع یک بخش از یک URL است.
دامنها برای چه استفاده میشوند؟
در زیر، کاربردهای اصلی نامهای دامنه آمده است.
آسان برای یادآوری و دسترسی
افزایش ترافیک وب سایت با سادهتر کردن آدرس وب سایت برای کاربران و سادهتر کردن دسترسی.
💡ترویج برند
یک دامنه نام نمایانگر هویت آنلاین یک شرکت یا برند است. یک دامنه نام مختصر و جذاب در شناخت برند کمک می کند و فعالیت های بازاریابی بعدی را تسهیل می کند، که باعث افزایش رقابت پذیری بازار برند می شود.
💡محلی سازی
با استفاده از دامنه بالای کد کشور (مانند .us، .uk) یا زیردامنههای چندزبانه (مانند en.example.com)، کسب و کارها میتوانند محتوای محلی سفارشی شده را برای کاربران جهانی بهتر ارائه دهند و تجربه کاربر را بهینه کنند.
💡ارزش اقتصادی
دامنههایی که شامل کلمات محبوب هستند یا بخشی از آنها بسیار کوتاه است، ارزش اقتصادی بالایی میتوانند داشته باشند. بسیاری از افراد در سرمایهگذاری در دامنهها مشغول هستند و از خرید و فروش این نامهای دامنه سود میبرند.
بهینهسازی موتور جستجو (SEO)
یک دامنه که بسیار مرتبط با کسب و کار است میتواند رتبه وبسایت را در موتورهای جستجو بهبود بخشیده و دید پذیری را به طور قابل توجهی افزایش دهد.
چگونه یک نام دامنه بگیریم؟
در حال حاضر، دو روش اصلی برای به دست آوردن یک نام دامنه وجود دارد:
・خرید یک دامنه موجود: حق استفاده از یک دامنه را از کسی که قبلاً آن را مالکیت داشته خریداری کنید.
・ثبت یک دامنه جدید: اگر یک نام دامنه جدید در ذهن دارید، میتوانید آن را از طریق یک وبسایت ثبت دامنه ثبت کنید.
🔥مراحل ثبت یک دامنه جدید
مرحله 1. آمادهسازی اطلاعات: جمعآوری اطلاعات شخصی یا تجاری مرتبط.
مرحله 2. انتخاب یک ثبت کننده دامنه: یک ثبت کننده دامنه قابل اعتماد پیدا کنید.
اینجا چندین ثبتکننده دامنه محبوب وجود دارد:
・دامن.com・Hostinger・GoDaddy・Namecheap
مرحله 3. بررسی در دسترس بودن دامنه: در وبسایت ثبتنامه، اطمینان حاصل کنید که دامنه انتخابی شما قبلاً ثبت نشده باشد.
مرحله ۴. درخواست دامنه: اکنون ثبت نام کنید و اطلاعات مورد نیاز را پر کنید.
مرحله 5. پرداخت را انجام دهید: یک روش پرداخت را انتخاب کرده و آن را تکمیل کنید.
💡توجه داشته باشید که دامنهها معمولاً دارای یک دوره ثبت مشخص هستند و شما باید آنها را به طور دورهای تمدید کنید تا مالکیت آنها را حفظ کنید، در غیر اینصورت آنها آزاد شده و احتمالاً توسط شخص دیگری ثبت شوند.
نکته حرفه ای: چگونه تاریخچه مرور خود را مخفی کنیم؟
همانطور که گفته شد، هنگامی که شما یک وبسایت را بازدید میکنید، مرورگر شما از DNS برای یافتن و دسترسی به صفحات خاص از طریق دامنه/URL استفاده میکند. با این حال، لطفاً توجه داشته باشید که هر بار که شما یک صفحه وب را بازدید میکنید، مقدار قابل توجهی از اطلاعات درباره فعالیتهای آنلاین شما ممکن است فاش شود.
باشد که شما وبسایتهای جدید را مرور میکنید یا به دامنههای مورد استفاده مکرر مراجعه میکنید، تاریخچه مرور شما ممکن است توسط ارائهدهنده خدمات اینترنت (ISP) شما ردگیری و ثبت شود. برخی هکرها یا افراد شرور ممکن است از این اطلاعات برای شروع حملات DDoS یا تقلبی علیه شما بهره ببرند که واقعاً نگرانکننده است.
محافظت از حریم خصوصی آنلاین خود با X-VPN
اگر حریم خصوصی برای شما مهم است و میخواهید از افشای تاریخچه مرور خود جلوگیری کنید، در نظر داشته باشید از X-VPN. استفاده کنید.

X-VPN با فناوری رمزگذاری VPN برتر، ترافیک اینترنتی شما را محافظت می کند، کاملاً دامنه ها و URL هایی که شما بازدید می کنید را مخفی می کند. علاوه بر این، با 8000+ سرور با سرعت بالا در سراسر جهان، X-VPN می تواند آدرس IP شما را تغییر دهد، اجازه می دهد تا شما محتوای جهانی را بدون افشای مکان یا هویت واقعی خود را باز کنید.
این مهم است که X-VPN نسخه رایگان بدون محدودیتی ارائه می دهد، که اجازه دسترسی به 1000+ سرور رایگان بدون نیاز به ورود را می دهد. برای دریافت دانلود VPN کلیک کنید و حریم خصوصی آنلاین خود را محافظت کنید، تا بتوانید با اطمینان هر دامنه یا URL را مرور کنید.

💡شما همچنین میتوانید این وبلاگ را بخوانید تا بیشتر در مورد 30 ویژگی برتر VPN: چگونه کار میکنند؟ بدانید.
نتیجه
پس از خواندن وبلاگ ما، باید یک درک جامعتر از یک دامنه داشته باشید. این نقش حیاتی در ساخت برند دارد و به شما کمک میکند تا به سرعت و آسانتر به وبسایتهای مورد نظرتان دسترسی پیدا کنید. با این حال، در عصر دیجیتال، مهم است که تاریخچه مرور خود را هم مخفی کنید. ما توصیه میکنیم از X-VPN برای تضمین یک تجربه مرور امن و خصوصی استفاده کنید. دکمه را فشار دهید و رایگان استفاده کنید!

سوالات متداول
در اصل، هدف اصلی یک دامنه این است که به وبسایت یا برند خود یک شناسه منحصر به فرد و قابل یادآوری بدهد.
هدف اصلی یک نام دامنه ارائه یک آدرس مختصر و آسان برای یک وب سایت است تا افراد دیگر نیازی به حفظ رشته های پیچیده از اعداد (آدرس های IP) نداشته باشند و فرآیند دسترسی را ساده تر کنند.
دامنهها و وبسایتها دو مفهوم متفاوت هستند. یک دامنه نشاندهنده آدرس یک وبسایت در اینترنت است، در حالی که وبسایت شامل صفحات و محتواهای مختلفی است که توسط این آدرس دامنه قابل دسترسی هستند.
یک دامنه نام آدرس یک وبسایت است که شما آن را در مرورگر خود تایپ میکنید تا به وبسایت مربوطه بروید. از سوی دیگر، وبسایت محتوای واقعی است که میتوانید از طریق دامنه مشاهده کنید، از جمله تمام صفحات و منابع وب مانند متن، تصاویر و بخشهای کاربردی مرتبط در صفحات. به طور ساده، دامنه نام نام یک مرکز خرید است و وبسایت محصولات واقعی است که زمانی که وارد مرکز خرید میشوید میبینید.
هزینهی دامنهها به چه مقدار است؟
بسته به نوع دامنه و ثبت کننده، قیمت یک دامنه معمولاً حدود 10 تا 20 دلار در سال است. دامنههای ویژه یا بسیار قابل یادآوری ممکن است گاهی اوقات چند هزار دلار یا بیشتر هزینه داشته باشند.
آیا به یک دامنه نیاز دارم؟
اگر میخواهید کسب و کار، برند یا سازمان خود را آنلاین نشان دهید، داشتن یک نام دامنه به عنوان هویت آنلاین بسیار مهم است. اما اگر قصد دارید وبلاگ شخصی یا پروژههای کوچکتر دیگری را توسعه دهید، احتمالاً ثبت یک دامنه هنوز میتواند حرفهای بودن را نشان دهد، اما احتمالاً کاملاً ضروری نیست.