چیستی IPv4؟
IPv4، چهارمین نسخه پروتکل اینترنت، یک مکانیزم انتقال دیتاگرام در شبکه‌های کامپیوتری است. این پروتکل اولین پروتکل IPی که به طور گسترده استفاده شد.
هر دستگاهی که به اینترنت متصل شود، یک آدرس IP منحصر به فرد مانند 23.198.03.211 اختصاص داده می شود. IPv4 از آدرس های 32 بیتی (4 بایت) استفاده می کند و حدود 4.3 میلیارد آدرس را ذخیره می کند. با این حال، با افزایش تعداد کاربرانی که به اینترنت دسترسی دارند، آدرس IPv4 جهانی برای برآورده کردن نیازهای آینده چالش برانگیز شده است، بنابراین پیشنهاد IPv6 به وجود آمد.
IPv6 چیست؟
IPv6 نسخه ششم پروتکل اینترنت پیشنهادی است. IPv6 از آدرس‌های شانزده‌گانه استفاده می‌کند و طول آدرس ۱۲۸ بیت است، چهار برابر طول درس‌های IPv4. طول آدرس بیش از ۳۴۰ تریلیون آدرس را پشتیبانی می‌کند. آن‌ها معمولاً به هشت گروه تقسیم می‌شوند، چهار عدد شانزده‌گانه یک گروه را تشکیل می‌دهند و دو نقطه‌ویرگول هر گروه را جدا می‌کند. پیشنهاد آن نه تنها مشکل کمبود منابع آدرس شبکه را حل می‌کند بلکه برخی از مشکلات موجود را بهینه می‌کند و مانع دستگاه‌های مختلف برای دسترسی به اینترنت را حل می‌کند.
تصنیف آدرس های IPv6
آدرس یکتا
یک بسته IPv6 شامل یک آدرس IP منبع و یک آدرس IP مقصد است. رابط میزبان یک آدرس IP منحصر به فرد در داخل آن شبکه تخصیص می‌یابد. هنگامی که یک سوئیچ یا روتر شبکه یک بسته IP یونیکست را برای یک میزبان تکی دریافت می‌کند، یکی از رابط‌های خروجی خود که به آن میزبان خاص متصل است، ارسال می‌کند.
آدرس چندگانه
یک آدرس چندگانه به یک گروه از رابط‌های مختلف اختصاص داده می‌شود و یک بسته را از یک آدرس چندگانه به تمام آدرس‌ها ارسال می‌کند. حالت چندگانه IPv6 همان حالت IPv4 است. بسته‌های مقصد برای چندین میزبان به آدرس‌های چندگانه خاصی ارسال می‌شوند. تمام میزبان‌های علاقه‌مند به اطلاعات چندگانه باید ابتدا به گروه پخش بپیوندند. تمام رابط‌هایی که به گروه می‌پیوندند، بسته‌های چندگانه را دریافت و پردازش می‌کنند، در حالی که سایر میزبان‌هایی که به اطلاعات چندگانه علاقه‌مند نیستند، اطلاعات چندگانه را نادیده می‌گیرند.
آدرس انیکست
یک آدرس anycast IPv6 برای شناسایی یک گروه از رابط‌ها در گره‌های مختلف IPv6 استفاده می‌شود. هر گروه از رابط‌ها به عنوان یک گروه anycast شناخته می‌شود. وقتی یک بسته به یک آدرس anycast ارسال می‌شود، عضو گروه anycastی که فیزیکی به فرستنده نزدیک‌تر است، بسته را دریافت خواهد کرد. وقتی یک میزبان می‌خواهد با یک میزبان مجهز به یک آدرس IP anycast ارتباط برقرار کند، یک پیام یونیکست ارسال می‌کند. با کمک مکانیزم‌های مسیریابی پیشرفته، این پیام یونیکست به میزبانی که در مسیریابی هزینه کمتری نسبت به فرستنده دارد، تحویل داده می‌شود.
تفاوت‌های بین IPv4 و IPv6 چیست؟
با اینکه IPv4 و IPv6 برای شناسایی آدرس‌های دستگاه‌های متصل به اینترنت استفاده می‌شوند، اما اصول مشابهی دارند اما به طرز متفاوتی کار می‌کنند. پس چه تفاوتی بین IPv4 و IPv6 وجود دارد؟
امنیت
برای IPv4، پروتکل امنیت اینترنت (IPsec) اختیاری است. اما برای IPv6، باید پروتکل امنیت اینترنت داشته باشد.
علاوه بر این، احراز هویت، سازگاری داده و محرمانگی به IPv6 اضافه شده است. به همین دلیل، IPv6 از IPv4 امن‌تر است.
عملکرد
نسبت به IPv4، IPv6 طول آدرس را از 32 بیت به 128 بیت افزایش می دهد که می تواند نیازهای آدرس بیشتری را پشتیبانی کند. آدرس IP در آینده قابل پیش بینی تمام نخواهد شد. همچنین، IPv6 فضای آدرس رمزگذاری شده بزرگتری نسبت به IPv4 دارد.
هدر آی‌پی
IPv4 دارای طول متغیری از 20 تا 60 بایت است بر اساس گزینه‌های IP ارائه شده، در حالی که IPv6 دارای اندازه ثابتی برابر با 40 بایت است و هدر آن نسبت به IPv4 ساده‌تر است.
اعمال پذیری
IPv4 در مقابل IPv6 معرفی شد و در بازار جایگاهی را به دست آورده است. از سوی دیگر، IPv6 فرآیند پیاده‌سازی طولانی‌تری دارد. به دلیل فناوری ناکامل، عدم سازگاری با زیرساخت و عدم توانایی در انتقال از IPv4 به IPv6.
چگونه بین IPv4 و IPv6 انتخاب کنیم؟
IPv6 توسعه فضای آدرس را نسبت به IPv4 افزایش می‌دهد و صدها تریلیون آدرس را برای برآورده کردن نیازهای قابل پیش‌بینی اینترنت فراهم می‌کند. پیکربندی شبکه را ساده‌تر می‌کند و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد.
شبکه جهانی از IPv4 به IPv6 قابل اجتناب است، اما IPv4 به طور کامل به سرعت جایگزین نخواهد شد.
